در هفته ای که گذشت بالاخره " سلاخ خانه شماره ی 5 " کورت ونه گات به دستم رسید و ان را خواندم . برای معرفی شاید هیچ چیزی بهتر از گوشه ای از همان کتاب نباشد ، بخوانید :

« ببین سام ، این کتاب خیلی کوتاه و قروقاطی و شلوغ پلوغ است ، علتش هم این است که انسان نمی تواند درباره ی قتل عام، حرف های زیرکانه و قشنگ بزند ، بعد از قتل عام ، قاعدتا همه مرده اند ، و طبعا نه صدایی از کسی درمی اید و نه کسی دیگر چیزی می خواهد . بعد از قتل عام انسان انتظار دارد ارامش برقرار شود ، و همین هم هست ، البته به جز پرنده ها . و پرنده ها چه می گویند ؟ مگر درباره ی قتل عام حرف هم می شود زد ؟ شاید فقط بشود گفت : جیک جیک جیک »  

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در یکشنبه 86/3/13 و ساعت 8:0 صبح | نظرات دیگران()